ผ่านไป 3 ปี และแล้วก็ถึงวันที่คุณสามีกลับมาหา ...

กระทู้สนทนา
หากมีวาสนาสุดขอบฟ้าก็พานพบ  หากไร้วาสนาแม้ไขว่คว้าก็คลาคลาด


นั่งทบทวนเรื่องราวค่อนเดือน  ตัดสินใจกลับไปกลับมา  กระทู้ยาวๆ เวิ่นเว้อเนื้อหาสุดแสนจะไม่มีอะไร อ่านขำๆ ฆ่าเวลากันเนาะ  ออกตัวนิดส์นึง  สิ่งที่เล่าเกิดขึ้นจริงทั้งหมด  ส่วนความคิดเพ้อเจ้อที่ปรากฏในกระทู้นี้เกิดจากความคิดของเราฝ่ายเดียวเท่านั้น  อาจตรงข้ามกับความรู้สึกของอีกฝ่าย ซึ่ง "เค้า" ไม่มีวันอธิบายกลับมา  ตรงนี้เราเข้าใจดี

ความเป็นไปหลายอย่าง  เราทำให้ตัวเองหล่นหายเงียบ ๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่แน่ใจนัก แต่ยังเฝ้ารอจังหวะ
ต้นเดือนมีนา ถูกตามเข้าห้องทีมกิจกรรม พี่สาวคนเดิมในกระทู้สามปีก่อนกวักมือเรียก “เฮ้ย มาช่วยดูหน่อยดิ กิจกรรมครบรอบห้างปลายพฤษภาจ้างใครดี พี่ลองลิสต์ชื่อไว้คร่าวๆ  บลาๆๆๆๆ”   ช่วงท้ายเหมือนเราหูดับไปแล้ว  

“ฮั่น” ...
“ฮั่นค่ะพี่”  ได้ยินเสียงตัวเองตอบสวนออกไป  คิดได้ชื่อเดียว  พี่ถามต่อแล้วน่าจะมีใครอีก ขอสนุกๆหน่อย งาน 10 วันต้องครบ 10 คน ค่ายไหนก็ได้  เอ็นเตอร์เทนเก่งยิ่งดี จะเอารายชื่อไปขอคิวก่อน ใครเพิ่งจ้างมาปีที่แล้วไม่เอานะ  อืมมม ฮั่นตอบโจทย์ครบทุกข้อเลย  นึกชื่อค่ายนั้นกระแสนี้ แต่ใครล่ะจะมีน้ำหนักเท่าคนที่เรารอ  เสนอทุกปีพลาดรอบนี้อีกคงยาว  “พี่อย่าลืม-ฮั่นของหนู-นะคะ  อยากเจอเค้าอีกครั้งง่ะ”

“หวังว่าจะมีโอกาสร่วมงานกันอีกนะครับ” คำพูดนี้ของคนในลิฟต์เมื่อ 3 ปีก่อนเราไม่เคยลืม เชื่อมาตลอดว่าเราจะต้องได้เจอกันอีก เฝ้ารอเงียบๆ จะมีวาสนาต่อกันอีกสักครั้งมั้ยเนี่ย  ถ้าชีวิตของใครบางคนไม่เคยได้อะไรมาง่าย ๆ ก็คงมีอีกคนนึงที่ไม่ง่ายเช่นกัน

ส่งการบ้านรายชื่อศิลปินที่เห็นว่าน่าสนใจ  ไม่เซ้าซี้ ผ่านไปพักใหญ่ ในที่ประชุมเปิด powerpoint  รูปคนที่เราคุ้นตาที่สุดหยุดบนจอตรงหน้า  เรานิ่งไปเลย เวลาตกใจเราจะกลายเป็นมนุษย์หินเสมอ  ก้อนหินละเมอถามตัวเอง ฝันไปหรือเปล่า นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม นี่เธอหรือเปล่า  ใช่เธอจริงหรือเปล่า วันนี้ดีใจที่สุดเลย ... ดีใจจนเพ้อเป็นเพลงอ่ะ ฮ่าๆๆ

ตอนนู้นวันที่ลงคิวของฮั่น เป็นอังคารที่ 2 มิถุนา  เอาวะ!!! จะวันหยุด วันธรรมดา วันไหนก็ได้ในชาตินี้เราไม่เกี่ยง  ใจงี้อยากประกาศก้องให้โลกรู้         >> คุ ณ ส า มี จ ะ ก ลั บ ม า ห า เ ร า แ ล้ ว โ ว้ ย ย ย <<  แต่คิว ศลป บางคนในลิสต์ยังไม่นิ่งเลยได้แต่มุบมิบเพ้อส่วนตัวไป  อารมณ์แบบเมียผู้นับวันรอสามีกลับมาจากสนามรบอ่ะค่ะ  บอกเพื่อนสนิทเหล่าเมียฮั่นอีก 2-3 นาง “สำเร็จแล้วนะ ฮั่นมา” พวกนางกรี๊ดกร๊าดดีใจไปด้วย  คงคิดถึงสามีมากเหมือนกันแหละ  ไม่งั้นจะกรี๊ดทำไม ...เนอะ  ^^

มีคนถามจะเตรียมอะไรรับขวัญ ใจเราอยากเข้าไปจุ๊บเหม่งจูบเปลือกตางิ  พอเอาเข้าจริงสำนึกได้ อ่านเงียบๆ เม้าเงียบๆ ไม่ค่อยโผล่หัวไปตามงานบ่อยเหมือนแต่ก่อน  คุณสามีเค้าอาจลืมเราไปแล้วก็ได้  เค้ายัง ok กับเราป่ะ?  เค้าคิดว่าเราทิ้งเค้าไปแล้วป่ะ?  เจอกันจะทักทายแบบไหน เขินแหงๆ  มีเวลา 60 วันนับถอยหลัง หู้ยยย เพื่อนที่ทำงานแซวยับบบ ...แน่ใจเร้อฮั่นจะจำได้ ไม่ได้ชัวร์ หลายปีเค้าเจอคนเป็นแสน  หื้ม ดูสิคะ แต่ละคนรักและให้กำลังใจเราเหลือเกิน  

คิว ศลป ทั้ง 10 วันยังไม่สรุป 100%  อยากได้คิวน้องหมีโดมจา  แต่น้องโดมติดคิวคอน 10 ปีเอไทม์พอดี๊  แอบล็อบบี้คุณพี่เค้าสุดริด  “เลื่อนคิวน้องโดมไปหลังคอนเอไทม์ไม๊คะ  4 โพดำกระแสดี โดมควรมา แล้วสลับคิวคนอื่นตัวแรงๆ มาลงวันหยุดแทนดิ (ไม่ต้องเดาหมายถึงใคร)   คุณพี่ทำหน้านิ่งตอบว่า “คิวที่ได้คอนเฟิร์มหมดแล้วนะ ไม่อยากเลื่อนแล้ว”  แต่กลางดึกคืนนั้นเอง คุณพี่ส่งข่าวคอนเฟิร์มว่า คิวฮั่นจะเปลี่ยนมาลงวันอาทิตย์แทน ส่วนน้องโดมก็มาวันอื่นได้ กรี๊ดดดดด สามีขาาาาา บุญนำพาหรือกรรมนำมา กรี๊ดดดดดด  ลงวันหยุดแฟนคลับน่าจะมาได้สะดวกดิ ไม่ต้องโดดงานกัน อยากให้มาเยอะๆ  แอบส่องหน้างานตั้งแต่ช่วงสายๆ ปลื้มมากค่ะ  ขอบคุณแฟนคลับและคนดูทุกคนนะคะที่เดินทางมาหาฮั่นที่แปซิฟิคพาร์คศรีราชา  พวกเราทีมงานขอบคุณจริงๆ  

เม่าบัลเล่ต์
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่